രാവിലെ വീട്ടിലേക്കുള്ള ചില സാധനങ്ങൾ വാങ്ങുന്നതിനു പുറത്തുപോയി .
ആ യാത്രയിൽ കണ്ട ഒരു കാഴ്ച്ച എന്നെ വല്ലാതെ ആകർഷിച്ച ഒന്നായിരുന്നു .
👀 👀 👀 👀 👀 👀 👀
കുറച്ചു കോളേജ്കുട്ടികൾ !
അതിൽ രണ്ടു ആൺകുട്ടികളും മൂന്നു പെൺകുട്ടികളും .
ഞാൻ കേറിയ കടയിൽനിന്നും അവരും എന്തൊക്കെയോ സാധനങ്ങൾ വാങ്ങുന്നു .
പരസ്പ്പരം അവർ സംസാരിക്കുന്ന രീതി എന്നെ അതിശയിപ്പിച്ചു .
ആംഗ്യഭാഷയിൽ അവർ പറയാനുള്ള കാര്യങ്ങൾ പരസ്പ്പരം കൈമാറുന്നു .
എല്ലാവരും വളരെ സന്തോഷത്തിലുമാണ് .
കടയിലുള്ള എല്ലാവരുടെയും ശ്രദ്ധ അവരിലേക്കാണ് .
അവർ അതൊന്നും ശ്രദ്ധിക്കുന്നതേയില്ല !
എല്ലാവരുടെയും ചിന്തപോലെതന്നെ അവർക്കാർക്കും സംസാരിക്കാനുള്ള കഴിവ് കാണില്ല എന്ന്തന്നെ എനിക്കും തോന്നി .
വല്ലാത്ത ഒരു വേദന ആ കാഴ്ച്ച എനിക്ക് നൽകി .
മറ്റെല്ലാ മുഖങ്ങളിലും ആ സഹതാപം നിറഞ്ഞുനിൽക്കുന്നു .
എനിക്ക് ആവശ്യമുള്ള സാധനങ്ങൾ വാങ്ങി ബില്ല് അടച്ചു ഞാൻ ഇറങ്ങിയപ്പോൾ എന്റെ മുമ്പിലായിതന്നെ അവരും .
എത്ര ശ്രമിച്ചിട്ടും എന്റെ കണ്ണുകൾ അവരെ പിന്തുടരാതിരിക്കാൻ സാധിക്കുന്നതല്ലായിരുന്നു .
എന്റെ ചിന്ത അവരെകുറിച്ച് മാത്രമായിരുന്നു .
ബസ്സ്സ്റ്റോപ്പിൽ ബസ്സിന്‌ വേണ്ടിയുള്ള കാത്തിരുപ്പിൽ അവരുമുണ്ട് .
എന്താണ് അവർ സംസാരിക്കുന്നതെന്ന് ഞാൻ ചിന്തിച്ചുകൊണ്ടേയിരുന്നു .
മൂകരും ബധിരരുമായുള്ള ആളുകൾക്ക് വേണ്ടിയുള്ള വാർത്ത മാധ്യമങ്ങളിൽ കണ്ടിട്ടുണ്ടെങ്കിലും അതിനു താഴെ എഴുതി വരുന്നതിൽനിന്നും എന്താണ് അതിലെ ഉള്ളടക്കമെന്ന് ചെറുതായെങ്കിലും മനസ്സിലാക്കാൻ സാധിച്ചിരുന്നു .
കാത്തുനിൽപ്പിനൊടുവിൽ ബസ് വന്നു .എല്ലാവരുംകയറി സീറ്റുകളിൽ ഇരിപ്പുറപ്പിച്ചു !
ഞാൻ ആ കുട്ടികൾക്ക് പിന്നിലായിട്ടാണ് ഇരുന്നത് .
ഞാൻ ശ്രദ്ധിക്കുന്നത് കണ്ടിട്ടാവണം , അവർ എന്നെനോക്കി മെല്ലെയൊന്നു പുഞ്ചിരിച്ചു .
യാത്രക്കിടയിലും അവർ എല്ലാവരും അവരുടെ ഭാഷയിൽ എന്തൊക്കെയോ പറയുന്നു !
കൈകൊട്ടി ചിരിക്കുന്നു !
യാത്രയാകെ ഉല്ലാസത്തിൽ !
എനിക്ക് ദൈവത്തോട് അവജ്ഞ തോന്നി .
ഓരോരോ ജന്മങ്ങൾ !
എന്തിന് ഇങ്ങനെയുള്ള വിധികൾ നൽകുന്നു .
ആ കാഴ്ച്ച വേദനിപ്പിച്ചു തുടങ്ങിയപ്പോൾ ഞാൻ എന്റെ ശ്രദ്ധ പതുക്കെ മുഖപുസ്തകത്തിലേക്കു തിരിച്ചു .
ആരൊക്കെയോ എഴുതിയ കഥകളും കവിതകളും മറ്റ് പോസ്റ്റുകളും ഒക്കെ വായിച്ചും കണ്ടും അവയ്‌ക്കൊക്കെ ലൈക്കും കമന്റുമൊക്കെ കൊടുത്തിട്ടു നോക്കുമ്പോൾ ആ കുട്ടികളുടെ കൂട്ടത്തിൽ നിന്നും ഒരു കുട്ടി അടുത്ത സ്റ്റോപ്പിൽ ഇറങ്ങാൻ വേണ്ടി തയ്യാറായി നിൽക്കുന്നു .
കൂട്ടുകാരോടു അവരുടെ ഭാഷയിൽ യാത്ര പറഞ്ഞുകൊണ്ട് ആ കുട്ടി ബസ്സിൽനിന്നും ഇറങ്ങി !
ബസ് എടുത്തതും അതു വരെ ആംഗ്യഭാഷയിൽ സംസാരിച്ചിരുന്ന മറ്റു കുട്ടികൾ നല്ല രീതിയിൽ സംസാരിക്കുന്നു !
എന്റെ അതിശയം കണ്ടിട്ടാവണം , അതിൽ ഒരു കുട്ടി എന്നോട് പറഞ്ഞു .
" അതിശയിക്കേണ്ടാ ! "
കണ്ടതൊന്നും സ്വപ്നമല്ല !
അവളൊഴിച്ച് ഞങ്ങൾക്ക് എല്ലാവർക്കും സംസാരിക്കാനും കേൾക്കാനും ഒരു കുഴപ്പവുമില്ല .
ഞങ്ങൾ സാധാരണ ഭാഷയിൽ സംസാരിച്ചാൽ അവൾക്കു മനസ്സിന് ഉണ്ടാകുന്ന വിഷമം !
അത് വേണ്ടാന്നുവെച്ച് അവളോട് കൂട്ടായ അന്ന്മുതൽ അവൾക്ക് വേണ്ടി ആ ഭാഷ ഞങ്ങൾ പഠിച്ചെടുത്തതാണ് .
അവൾ കൂടെയുള്ളപ്പോൾ ഞങ്ങൾ ആ ഭാഷയിലേ സംസാരിക്കാറുള്ളൂ !
എവിടെ ആയാലും അതിനു മാറ്റമില്ല !
അവളെമാത്രം ആളുകൾ സഹതാപത്തോടെ നോക്കുന്നത് ഒഴിവാക്കാൻ വേണ്ടിയാണ് ഞങ്ങൾ ആൻഗ്യഭാഷ പഠിച്ചത് .
എനിക്ക് ആ കുട്ടികളോട് ഒരുപാട് സ്നേഹം തോന്നി .
സൗഹൃദം എന്നാൽ ഇങ്ങനെ ആയിരിക്കണം എന്ന് തോന്നിയ നിമിഷങ്ങൾ !
കാര്യംകാണാൻ സൗഹൃദങ്ങൾ ഉണ്ടാക്കുന്നവർ ഇവരെ കണ്ടു പഠിക്കണം !
ദൈവത്തോട് ആ നിമിഷം എനിക്കുണ്ടായിരുന്ന ദേഷ്യം അലിഞ്ഞു ഇല്ലാതായി !
അവൾക്കായി നല്ല സൗഹൃദങ്ങൾ വിധിച്ചുനൽകിയതും ആ ഈശ്വരൻതന്നെയല്ലെ എന്ന് ആശ്വസിച്ചു !
TRUE FRIENDSHIP NEVER WILL ENDS